Hoe reis je door de tijd, over steencirkels, druides en wat mee te nemen

door Linda de Bruijn

Het verhaal van Outlander begint een steencirkel, een reis door de tijd en per toeval terecht komen op een plek en tijd waar je de liefde van je tegen letterlijk tegen het lijf loopt. Alhoewel, of dat wel zo toevallig is, zal nog moeten blijken. De schrijfster van de Outlander boeken, Diana Gabaldon heeft laten weten dat ze dat pas in haar laatste boek zal onthullen.
Als je net als Claire, Brianna en Roger door de tijd zou kunnen reizen, waar welke tijd en plaats zou je dan graag willen reizen? Stel dat het kan, waar vind je de juiste steencirkel en wat neem je mee op je reis?

Eén van de meest tot de verbeelding sprekende plekken in Outlander is toch wel  de steencirkel van Craigh Na Dun, de plek waar Claire terug in de tijd reist en waar Jamie haar in veiligheid brengt wanneer het oorlogsgeweld bij Culloden losbarst. Helaas staan de stenen hier niet, sterker nog, ze bestaan helemaal niet, ze werden speciaal voor de serie gemaakt en daar neergezet. De heuvel zelf bestaat wel, nl. Crossmount dat ligt in het Tay Forest Park. De prachtige scenes werden gefilmd in Rannoch Moor, in het dorp Kinloch Rannoch in Perth en Kinross, in de Schotse Hooglanden. In Schotland bestaan ongeveer 900 steencirkels, maar de meesten zijn beschermd gebied en de mogelijkheden om er te filmen waren er te beperkt. 

Steencirkels zijn voor druïdes (priester / priesteres) een belangrijke plaats om hun rituelen uit te voeren. Keltische druïdes waren lid van een goed opgeleide, professionele klasse en bestond uit advocaten, sprekers, dichters en dokters, hoewel de bekendste de religieuze leiders waren. Druïdes geloofden dat tijdens de pagan feesten Beltane (op 1 mei) en Samhain (van zonsondergang op 31 oktober tot zonsondergang op 1 november) de sluier  tussen de werelden van de geesten en de levenden ("the veil of time") het kleinste was. 

Van sommige stenen werd beweerd dat ze van locatie naar locatie gingen en van andere steencirkels werd gezegd dat ze geluid maakten, zoals het luide gezoem en gebrul dat Claire hoorde bij elk van haar reizen door de stenen van Craigh na Dun.  Al in het eerste seizoen stuiten Frank en Claire op een groep druïdes die tijdens de opkomende zon rond de stenen van Craigh na Dun hun zonnedans opvoeren. De groep van Craigh na Dun wordt geleid door Mrs. Graham, de huishoudster van Dominee Wakefield, bij wie Frank en Claire logeren. Mrs. Graham blijkt alles te weten over de sluier tussen beide werelden en het reizen door de tijd. Het is dus niet zo gek dat Claire bij haar terugkeer naar het heden Mrs. Graham in vertrouwen neemt en haar verteld over de wereld waar zij was. Mrs. Graham geeft haar kennis en kunde door aan haar kleindochter Fiona, die op haar beurt Roger MacKenzie in seizoen 4 aanmoedigt om ook door de stenen te reizen en Claire en Brianna te gaan zoeken. Roger MacKenzie kon tijdreizen omdat hij een directe afstammeling was van het kind van Geillis Duncan en Dougal MacKenzie.

Leuk detail in het verhaal is dat Claire bij de steencirkel van Craigh na Dun op zoek ging naar blauwe bloemetjes die daar zouden groeien. Deze bloemetjes blijken vergeet-me-nietjes te zijn, het symbool voor onsterfelijke en onvergeetbare liefde.

Het tijdreizen, zoals dat in Outlander gebeurt, kent een paar voorwaarden. Ten eerste dat je ongeveer 200 jaar terugreist in de tijd, ten tweede dat edelstenen helpen en ten derde dat je met een bloedoffer een meer specifieke tijd kan bepalen.
Dat laatste zagen we in seizoen drie waar Geillis haar jaren '60 echtgenoot op gruwelijke wijze opoffert om terug te keren naar de 18de eeuw en dat laat ik hier graag buiten beschouwing. 

Als je door de tijd 200 jaar terugreist, is het handig om alvast je kleding aan te passen op de mode van die tijd. Claire Fraser reisde naar de achttiende eeuw, waar de mode bestond uit vele lagen kleding en niet te vergeten een korset, of stays zoals ze in het Engels heten. Over de laagjesmode van de achttiende eeuw schreef ik al eens een blog dat je hier kunt lezen. De beste tip die ik ooit eens las van een maakster van historische kostuums is dat je kostuum valt of staat met het korset dat je eronder draagt. Het silhouet van de vrouw uit de achttiende of negentiende eeuw verschilde erg van dat van de moderne vrouw en een korset uit de juiste tijd is onontbeerlijk. Je wilt tenslotte niet gelijk door de mand vallen.

Een korset uit de achttiende eeuw had nog niet de vorm van een wespentaille zoals je misschien van foto's kent. Het korset had nog een ondersteunende functie. De gevorderde naaister kan een patroon voor een achttiende of negentiende eeuws korset kopen en zo'n korset zelf maken. Ik ben niet zo gevorderd en heb een korset op maat laten maken. En hoewel ik het niet verwachtte, eenmaal goed ingeregen zit zo'n korset niet oncomfortabel.
Een andere tip, eentje uit eigen ervaring, is dat je de tijd moet nemen om je in je korset te rijgen en al die lagen kleding aan te doen. Kijk ook goed naar het weer als je naar een festival gaat en je kostuum wilt dragen. De vele lagen kleding kunnen op een zomerse dag behoorlijk warm zijn. 

Edelstenen zijn volgens het Outlander verhaal een andere noodzakelijkheid. Neem edelstenen het liefste los mee op je reis. Ze verdwijnen immers uit je sieraden en aan een ring zonder edelsteen in de setting heb je niet veel. Hooguit kun je het overgebleven goud of zilver gebruiken om eten van te kopen. Wist je trouwens dat een achttiende eeuw vrouw  losse zakken droeg onder haar rokken? Ingenaaide zakken zoals wij die nu kennen in rokken en broeken, bestonden niet. Je knoopte een los zak met een lint om je middel. Een ideale plek om je edelstenen in te doen. En ga je naar een festival dan is het een prima plek voor je telefoon. Hier op mijn Pinterest bord Historical Fashion vind je een aantal voorbeelden van een losse zak en zie je hoe die gedragen werd. Ze zijn gemakkelijk zelf te maken.

Speciaal voor tijdreizigers maakte ik een kleine serie flesjes gevuld met edelsteentjes en bloemen die je op je reis nodig hebt. 

Verhalen die je misschien ook leuk vindt: